sábado, 6 de septiembre de 2014

Escritura automática

No sirvo.

La gente de este colectivo es obediente y vuelve a sus hogares con sus parejas, sus niños.

No sirvo de veneno, ni de colgante. No sirvo sin luz.

Un bebe llora y todos hacen muecas para alegrarlo. Pero él solo me ve a mí.

No sirvo.
De iluso, de rey, de ladrón.
No sirvo cuando se desmaya el discurso.
Sin pensamiento propio, no sirvo.

Me apuran, mis ganas no hierven, me quedo sentado.
Me pisas los brazos, escondes el alma.

Yo no sirvo.

No hay comentarios :

Publicar un comentario

Podés comentar lo que tengas ganas, si te gustó, si no te gustó, si te deprimí, si te alegré.